A ja się zajmuje wyłącznie robieniem zdjęć z wykorzystaniem folii soczewkowej.
Wymaga to trochę zachodu bo normalnie w Polsce kupić jej nie można (może ktoś coś wie na ten temat?), ja kupuję na Ukrainie lub w Wiedniu. Wychodzi to trochę drogo ale za hobby się płaci.
Stworzyłem osobny program do składania dwóch dowolnych zdjęć do postaci stereopary. Nazwałem go "Stereopara", służę nim wszystkim kogo to zainteresuje.
Osobnym tematem jest przygotowanie serii zdjęć do pocięcia ich np. w MrTwister żeby można było je wydrukować i zalaminować folią. Przeskoczyłem i to, i teraz generuję dowolną ilość zdjęć pośrednich mając już przygotowaną stereoparę. Cały proces od wgrania dwóch zdjęć do folderu aż do obcięcia gotowego zalaminowanego zdjęcia trwa ok. 15-20min
W zależności jaką się ma folię efekty są dobre albo bardzo dobre.
Problemy z bazą? Trzeba ją brać pod uwagę ale moje doświadczenie mówi że aby tylko nie była za mała (<5cm) i najbliższy obiekt był nie za blisko (<2-3m)
Prawdziwym wyzwaniem jest jednak przekształcanie 2D na 3D
Bardzo ciekawie wygląda obraz "Przysięga Kościuszki na Rynku w Krakowie" W. Kossaka
Robię to oczywiście przy pomocy mapy przesunięć ale wszystko mam w jednym programie. W tym przypadku kompletny proces trwa 0,5-2godz w zależności od trudności zdjęcia i założonej dokładności (ilość warstw)
Zapraszam chętnych do wymiany opinii lub wspólpracy.
Część tych informacji zawarłem na www.foto-3d.com.pl a wszystkich zapraszam na priv lub andrzejn @ info.com.pl

Dzień dobry Panie Andrzeju,
do opisania swoich wrażeń na lentikularach spowodował przeczytany list od Pana na blogu Tomka B. Powiem szczerze ze nie sądziłem że ktoś taki kawał swojego życia poświęcił wspominanej foli lentikularnej. Sam troszeczkę tworze na foli (typowo amatorsko) i wiele razy zarzekałem że opisze swoje doświadczenia, no ale sukces musiałby być okupiony wieloma próbami a i czasu po trochu też brakowało. Ogólnie cały proces rozbijał się o laminowanie -łączenia foli ze zdjęciem (folia posiada własną warstwę klejącą). Nie umiałem na rynku laminarek znaleźć takiej która jest w stanie połączyć tak gruby materiał. Już myślałem o zrobieniu dwóch ciężkich walców, które posłużyłyby jak wyrzynarka w starej frani, ale na myśleniu się skończyło. Jakiej Pan używa, bo z tego co wyczytałem nie drukuje Pan bezpośrednio na foli tylko klei.
W miarę rozwijania wątku opowiem o swojej technice generowania kadrów pod folie.

Witam
Oryginalna folia oczywiście nie posiada warstwy klejącej i dopiero po zalaminowaniu jej takim skothem dwustronnym uzyskuje takie właśnie właściwości. Niestety ten skoth znacznie podraża koszt folii.

Używam laminatora OffiLam 330, taka typowa chińszczyzna za 400zł. Żeby sie nie mylić, odciąłem na stałe podgrzewanie wałków i używam go tylko na zimno. Największy problem to rodzaj papieru do druku. Tylko bardzo gładki pozwala zalaminować bez pozostawienia mikro-pęcherzyków powietrza. Można je usunąć po dodatkowym dociśnięciu od lewej strony - paznokieć albo plastikowa kostka - ale to i czasochłonne i psuje wygląd tylnej ścianki.
Papier firmy Solution ma korzystny stosunek kolor:cena ale nawet powierzchnia Glossy nie chroni od tych pęcherzyków. Dlatego używam papieru Photo Paper firmy Yellow (produkcja dla KW trade Kraków). Nieco gorsze kolory ale Glossy dobre i cena korzystna. Problem - nasiąka tuszem i zmienia rozmiary. Tylko gramatura powyżej 200 pozwala po odczekaniu 5-10 min na wyschnięcie, uzyskać dobre dopasowanie liniatury do folii. Właśnie dlatego szukałem papieru powleczonego plastikiem a Solution się tym chwali. Pewnie będę musiał znacznie zwiększyć nacisk wałków laminatora żeby usuwać te mikro-pęcherzyki. Reasumując, druk na papierze jest drogi - folia samoklejąca na soczewce, tusz do drukarki, papier - i chyba właśnie cena jest barierą rozpowszechnienia technologii soczewkowej.
Dlatego opracowałem sposób składania zdjęć na duży format żeby opłacało się wysłać sporą ich ilość do drukarni. Ale to jeszcze na etapie testowania.
O konieczności stosowania odpowiednich rodzajów soczewki nie piszę bo to wszystkim znana informacja. Ja dla większości zdjęć stosuję 70 lpi a dla malutkich, typu wizytówki czy zawieszki - 100lpi
Pozdrawiam
Andrzej Nicewicz

Dziękuje za podpowiedź co do laminatora, chyba zainwestuje w tą firmę tylko format A4, tylko takie mam folie -75lpi , 60lpi.
Co do papieru foto przetestowałem dwa (kupione na aledrogo ) 250g/mg2 Super Glosy podłoże papierowe, niestety się nie nadaje, kolory i przejścia tonalne niezbyt dobrze. Drugi to na podłożu plastikowym 270g/m2 wysoki połysk, tu sprawa ma się bardzo dobrze. Drukarka epson 730wd i profil dla epson premium glossy, zdjęcie zbliżone do oryginału. Cena 1,65 za A4 +przesyłka. Wszystko póki co na oryginalnych tuszach ale jeszcze w tym tygodniu|(jak poczta nie nawali) będę testował wieczne kartridże i tusz zamiennik, podobno bardzo dobra jakość do ceny.

Piernik, podaj (jeśli to nie tajemnica) jakiej firmy jest ten papier na podłożu plastikowym 270g/m2. Szukałem go ale bez firmy to słabo wychodzi

Profesjonalny,sympatyczny,kontaktowy ma w swojej ofercie taki papier
pozdrawiam
Zdzich

allegro.pl/my_page.php?uid=22464224

Oczywiście, nie jest to żadna tajemnica:
allegro.pl/fotopapier-...16344.html
są też inne formaty tego papieru oraz wersja 300g/m2.
Tak jak wspomniałem wcześniej , dobrze wychodzi z profilem Epson Premium Glossy. Myślałem że uda się przetestować zamienniki tuszów, ale niestety jeszcze nie dotarły. Co do laminatora to zdecydowałem się na model Argo Sky Photo 230, tylko zastanawiam się czy nacisk będzie wystarczający by uniknąć pęcherzyków. Ten problem będzie męczył do końca miesiąca , wtedy będzie zakup.

PS. Machnąłem się co do ceny tego papieru nie 1,65 tylko 0,62
Epson kosztuje dwa razy tle, w sumie przy tej cenie nie jest to jakaś wielka różnica ale przy drukowaniu dużej ilości jest to już znaczące. Ogólnie cena tuszy mnie dobija i tu będę szukał oszczędności, zachowują przy tym jakość.

Ja mam laminator FRANIA. Laminowanie wychodzi rewelacyjnie. Docisk jest regulowany

Test tuszy zamienników już za mną. Ogólnie bałem się samych kartridży, użytkownicy mają problemy z chipami które oszukują drukarkę co do oryginalności i napełnienia. Małe problemy na początku lecz po kilku wydrukach wygląda wszystko OK. Kartridże mają chipy samo resetujące, gdzie po wyłączeniu drukarki pokazują pełny stan tuszy. Drukarka jest cały czas na czuwaniu, co pozwala kontrolować zużycie tuszu a przy informacji kończenia się któregoś z koloru , reset i ponowne napełnianie. Aplikacja samego tuszu przez tradycyjną strzykawkę i igłę bez problemu. Sprawa komplikuję się przy wydrukach w kolorach szarości, mam niestety mały a czasem duży zafarb zielonego. W zdjęciach kolorowych też wkrada się niepożądana zieleń. Pozostaje kupieniu usługi profilowania typu tusz-papier:( Zwiększa to koszt takiej zabawy na zamiennikach, no ale bez takich prób nie będę miał porównania.

Jeśli ktoś będzie miał pytania co do wiecznych kartridży czy systemu stałego zasilania CISS to mogę podzielić się wiedzą na prv, żeby nie zaśmiecać głównego wątku tematu.

Dodano:
Poprawka co do oceny kolorów.
Oglądane zdjęcia w świetle dziennym nie wykazują zafarbu zielonego. Zakładam że występowanie w niektórych zdjęciach, delikatnie przekłamanych kolorów szarości, wynika ze złej obróbki na komputerze, niestety nie mam skalibrowanego monitora.

Witam,
ostatnio po wielu testach papieru i tuszów zabrałem się za druk po folię soczewkową. Swojego czasu zrobiłem trzy lentikulary A5 stosując ten sam temat. Jak na pierwszy kontakt wyszło całkiem przyzwoicie. Program który wykorzystałem do składania poszczególnych kadrów to darmowy letikit.(dobry program lecz ma ograniczenia wielkości wygenerowanego obrazu)
Jak generuję poszczególne obrazy
Wykorzystuję program do morfingu. Wystarczy wykonać tradycyjny morfing ze zdjęcia lewego do prawego i wygenerować poszczególne kadry do plików graficznych. Takich programów, nawet darmowych jest sporo także wybór zostawiam użytkownikom.
Dlaczego taki sposób
Wybranie takiej metody spowodowane jest metodą robienia zdjęć stereoskopowych-CHACHA (kiwaczek). Wiele razy zdarzało się klękać , kucać, nawet leżeć i wykonać dwa zdjęcia, a jak wiadomo utrzymać poziom i bazę jest bardzo trudne. Wiem że takie korekty można wykonać na poziomie komputera, lecz problem pojawia się przy użyciu obiektywu 16mm (rybie oko) gdzie każda odchyłka zmienia odkształcenia wszystkich znajdujących się w kadrze planów.
Po obróbce komputerowej w StereoPhotoMaker i wyrównaniu okazuję się ze jeden z planów nie wykazuję poziomu.
Morfing pozwala na idealnie wygenerowanie poszczególnych kadrów, nawet przy zdjęciach które wykazują błędy poziomów czy nawet perspektywy.


Ostatnio znalazłem darmowy program do składania po folię LIC
lenticularimagecreator...ndex.html. Niestety ma problem przy wygenerowaniu obrazu lentikularnego do formatu A4. Program pokazuję wielkość obrazu wyjściowego lecz uzyskany plik graficzny ma dziwne wielkości - może coś poradzicie.

Oczywiście jako zwolennik darmowego oprogramowania szukałem coś co może wygenerować obraz do A4 no i niestety wylądowałem na drogim Triaxes. Wersja demo pozwoliła na przetestowaniu do formatu A4 ze znakami wodnym. Niestety wygenerowane 3d można było zaliczyć tylko pierwsze dwa plany a reszta sieczka. Kalibracja drukarki wykonana, kadrów pod folie 75lpi raz 20 później 14 i niestety bez sukces. Chyba robię błąd którego nie umiem dojrzeć, może ktoś ma jakieś spostrzeżenia.

Może polecicie programy do siatkowania

A jaką masz drukarkę? Epson ma 720 dpi, canon 600. Dla Epsona ja wykonuje 10 kadrów i wystarcza. Może problem tkwi w wygenerowanych kadrach?

Faktycznie źle dobrałem ilość obrazów pośrednich. Ma Epsona, czyli 10 będzie optymalne, zresztą fajnie program LIC o tym informuje. Dzięki demanic za wskazówkę.